CKD-MBD biyobelirteçlerinin CKD’deki nedensel değerlendirmesi üzerine araştırma projesi

Amaçlar:

• Ana CKD-MBD biyobelirteçlerindeki (fosfat, kalsiyum ve paratiroid hormonu) longitudinal değişikliklerin yaşlı yetişkinlerde, henüz diyalize girmemiş ileri CKD’deki sebep sonuç ilişkisini değerlendirmek için. Özellikle, bu biyobelirteç değişikliklerinin combined veya bireysel etkisini eGFR azalması ve diyalize başlama riski üzerinde değerlendirmek.
• Mineral bozuklukları ve CKD sonuçları arasındaki cinsiyetle ilgili farklılıkları araştırmak için.
• Zamanla değişen sebep-sonuç ilişkisini, bilgiye dayalı sansürleme ve rekabetçi riskleri hesaba katmak için parametrik g-formülü uygulamak.

Sonuçlar:

• Hyperphosphatemia ve hyperparathyroidism, tek başına veya birleştiğinde, böbrek fonksiyonunda daha hızlı bir azalmaya ve diyalize başlama riskinde artışa neden oldu.
• En olumsuz fenotip – hiperfosfatemi + hipokalsemi + hiperparatiroidizm – ortalama bir eGFR farkı -3.7 ml/dakika/1.73m² ve 3 yıl sonra %75 daha yüksek bir diyaliz riski ile bağlantılıydı.
• Izole hiperkalsemi, CKD’nin ilerlemesiyle ilişkili değildi.
• Mineral anormalliklerin eGFR azalması üzerindeki etkisi erkekler ve kadınlar arasında benzerdi, ancak diyaliz riski erkeklerde daha güçlü görünüyordu.